19 September: Van Las Vegas naar Bryce Canyon


Vandaag laten we Las Vegas achter ons en vertrekken we weer naar rustigere oorden; via Zion gaan we naar Bryce Canyon.
Omdat we 250 mijl voor de boeg hebben én het in Utah een uur later is, rijden we op tijd weg. Op de grens bij Mesquite stoppen we voor onze dagelijkse boodschappen en nu willen we wel eens een Walmart zien; daar zijn we nog steeds niet geweest. En inderdaad zijn ze goedkoop en super groot.
Bij het 'opruimen' van de boodschappen blijkt dat de koelbox z'n langste tijd wel heeft gehad. Hij lekt. Een tijdje later rijden we langs een Target en daar kopen we een echte koelbox, en kerstkaarten 😄 Maar goed, deze koelbox lekt niet, en piept ook niet zo irritant als de piepschuimen variant, dus dat werkt een stuk beter.

Al snel zijn we bij Zion NP en we stoppen op deze prachtige route zeer geregeld om foto's te nemen. Zion is een wonderbaarlijk park.



Alle rotsformatie zijn rood/oranje en zien eruit alsof er een stapel pannenkoeken is gebakken en die een beetje scheef zijn opgestapeld. En de bovenkant van de rotsen zijn wit. Prachtig. Jammer dat we hier niet wat meer tijd hebben.


De bekendste rots zien we als we alweer door de tunnel zijn: Checkerboard Mesa. Door alle lijnen lijkt het, met enige fantasie, op een dambord.
Volgens de papieren komen de verticale strepen door erosie en de horizontale strepen door cementafzetting. In ieder geval is het goed te zien.


Uiteindelijk zijn we rond 17.30 uur bij Bryce Canyon. We slapen in Ruby's Inn, dus eerst inchecken en de spullen op de kamer gooien. Daar maken we eerst plan de campagne terwijl we koffie drinken. Of iets wat er op moet lijken. Blehh!

We besluiten om naar Sunset Point te rijden en daar dus inderdaad de zonsondergang te bekijken.




We vinden het allemaal best mooi maar zijn toch wat minder onder de indruk. En het is hier prachtig weer maar het wordt echt behoorlijk fris. We besluiten dus terug te gaan naar de Inn en gaan daar eten in het lobby restaurant. Het is druk dus we moeten even wachten en krijgen een buzzer, maar binnen 10 minuten kunnen we plaats nemen.
Het is druk in het restaurant maar we eten erg lekker. En er is nog ruimte voor een toetje dus ik neem een Cheesecake. Lekker hoor! Jurgen laat het toetje aan zich voorbij gaan.

Als we zijn uitgekeken in de winkel lopen we terug naar de kamer, het is nu serieus koud, en tegen 22.30 uur gaan we moe maar voldaan naar bed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten